W poprzedni weekend organizowaliśmy dla grupy osób z działu finansów nietypowe spotkanie – event team building. Jego głównym modułem stała się ta symulacja: Jumanji project

Jumanji to dziewiętnastowieczna przygodowa gra planszowa. Plansza reprezentuje las, przez który jak najszybciej musi się przedostać dwudziestoosobowa drużyna. W każdej kolejce podróżnicy rzucają kostką, a następnie posuwają się o tyle pól do przodu, ile oczek wypadło na kostce. Na każdym polu, które wylosują , czeka ich zadanie. Jeśli je wykonają – mogą rzucać dalej. Jeśli nie – cofają się.

Jumanji ma jednak pewien element, który odróżnia ją od innych gier. Wszystko, co zostało wylosowane za pomocą kostki, zamiast na planszy – zaczyna dziać się naprawdę. Jeśli kostka każe graczom zatrzymać się na polu oznaczonym „więzienie”, wyrasta przed nimi więzienny mur. Jeśli wylosowali leśnych rozbójników, z lasu wybiegają prawdziwi bandyci…

Uczestnicy na początku gry otrzymują planszę, kostkę i mapę lasu, w którym spędzą najbliższe 2 dni. Dostają też opis wszystkich zadań, które mogą ich czekać – wszystkich, które znajdują się na planszy. Wreszcie, otrzymują do dyspozycji 200 centavos – waluty, za którą mogą kupić wyposażenie przydatne w lesie.

Ale co kupić? 200 centavos wystarczy najwyżej na część przydatnego ekwipunku – muszą więc zdecydować, z czego rezygnują. Z drugiej strony: jak decydować, gdy nie wiedzą, jakie pola losować nam będzie kostka? Wreszcie, czy na pewno chcą nieść tyle kilogramów sprzętu na plecach?

Gdy zakupy zrobione, pora do lasu. Mapa, kompas, krótkofalówki, notesy… i pierwszy, emocjonujący rzut kostką. Co wypadnie? Do wyboru są:

  • Zaćmienie słońca, podczas którego nie widać drogi
  • Pożar, który trzeba ugasić
  • Cudzoziemiec, który jest jedyną osobą znającą drogę, ale który nie mówi w żadnym języku
  • Ranny uczestnik wyprawy, którego trzeba nieść dalej na noszach
  • Więzienie, z którego trzeba uciec przez wysoki mur
  • Morderstwo, które trzeba zbadać: znaleźć mordercę
  • Pole minowe, przez które trzeba się przedostać
  • Zaszyfrowane ostrzeżenie o grasującym bandycie, który okrada podróżnych
  • Bomby, które trzeba rozbroić
  • Złośliwe elfy, które turystów przepuszczają dalej tylko, gdy ci rozwiążą ich trudne zagadki
  • Mapa znajdująca się na czubku wysokiego drzewa
  • Zamek, który trzeba zbudować
  • I wiele innych…

Wyrwana z kontekstu zabawa rzecz jasna nie generuje praktycznych zawodowych przemyśleń. Z tej też przyczyny podsumowujemy zwykle symulację pytaniami otwierającymi rozmowę z grupą, np.:

  • Ilu było liderów przez całą grę? Kto z nich kiedy zostawał liderem?
  • Jaką metodą podjęto decyzje o wyborze konkretnego planu? Czy wysłuchano wszystkich opinii? Czy wszyscy członkowie zespołu wiedza, jaki jest plan działania i czy go rozumieją?
  • Co to znaczy „skuteczny przekaz”? Jaki musi być komunikat, by skutecznie dostał do odbiorcy i został zrozumiany i wdrożony? Jakie musi mieć cechy?
  • Jak wyglądała komunikacja gdy grupa się nie widziała
  • Jaką metodą realizujemy zadania, które nam ktoś narzuca i w jaki sposób te, które lubimy robić i sami się do nich zgłaszamy?

Nasza gra ma szereg siostrzanych fabuł przygotowanych do treningów:
– interpersonalnych i HR
– dla menedżerów
– handlowych
Symulację tą prowadzimy, kiedy dotrzymane są jednocześnie 2 warunki. Przede wszystkim dział HR poszukuje szczególnie dynamicznych i aktywnych ruchowo gier. Po drugie, w kwestionariuszu oczekiwań rozwojowych wybrano jeden z tych celów spotkania:

  • Kursanci poznają sposoby przedstawiania ustępstw podczas gry negocjacyjnej
  • Przełamanie osobistych barier w rozmowie z klientem
  • Szkolone osoby będą potrafiły radzić sobie w trudnych sytuacjach komunikacyjnych
  • Pełniejsze zrozumienie praktycznych metod radzenia sobie z tremą i stresem – oraz przećwiczenie ich
  • Świadomość własnych zachowań i postępowania w sytuacjach stresowych.
  • Zdolność wykorzystania technik sprzedaży, wpływania na klienta i finalizowania kontraktów. Pełniejsze zrozumienie procesu negocjacji i wybranych technik skutecznego negocjowania.

Jeden z wariantów gry bywa także często wykorzystywany jako dodatek po tematycznych dyskusjach grupowych z następującej problematyki biznesowej:

  •  Techniki wykorzystywane w zarządzaniu czasem
  • Przeprowadzenie analizy strategicznej jednej wybranej firmy (dowolnej – państwa spółki, lub przygotowanego przez nas studium przypadku) z wykorzystaniem jednego z narzędzi
  • Planowanie działań z konkretnym klientem
  • Budowanie wizerunku sprzedawcy i wizerunku firmy w kontakcie telefonicznym.
  • Proces podejmowania decyzji przez klienta.
  • Organizowanie pracy sprzedawcy na poszczególnych etapach cyklu sprzedaży.